„Odwróceni-rewers” to prace powstałe w latach 2010/14. Fotografie wykonane były w 2010 roku zaś obecny kształt uzyskały w 2014 roku. Cykl ten można nazwać portretowym, choć moim zamiarem nie było portretowanie osób w nim fotografowanych. Interesuje mnie nie to, co fotografia przedstawia w naturalistyczny, materialny sposób, ale to co można wydobyć z otoczenia dla potrzeb czystego obrazu i sensu jego konstrukcji z zachowaniem szacunku dla tego, co zapisała klisza lub matryca cyfrowa.
Tytuł odnosi się do sytuacji, jaką spotykamy codziennie, obserwując rewersy ludzi na ulicach, kolejkach, siedząc w tramwaju czy na sali etc…, nie identyfikuje on osób fotografowanych. Podtytuły prac zamieszczone na postaciach są tylko statystycznym numerem kolejnych ujęć i wygenerowanych automatycznie przez program w urządzeniu, jakim się posłużyłem do opracowania ostatecznej formy tych obrazów. Treść jest dla mnie bez znaczenia, choć zdaję sobie sprawę, iż odbiorca będzie doszukiwał się znaczeń tych prac, szanuję jego wybór w dążeniu do zobaczenia tego, co nie leżało u podstaw powstania tego cyklu. “Odwróceni – awers XZ” – zamknięty cykl prac ma swoje źródło w „Odwróceni-rewers”. Powstał w latach 2014/15, tym razem wizerunki portretowanych łączy jeden wspólny element. Moją intencją było wkroczenie na obszar zakazany, wejście w osobę portretowaną z brutalną siłą. Widzę portret i chcę widzieć jak portretowany, widzieć odbiorcę i jego zdziwienie.
Zdzisław Mackiewicz
…Opis drogi twórczej Zdzisława Mackiewicza wiele mówi o poszukiwaniach sztuki fotograficznej na progu XXI wieku rozpiętych między dążeniami do abstrakcji a reporterską rzeczowością. Nie wydaje się, aby jakikolwiek sposób patrzenia na fotografię artystyczną, działania na którymkolwiek polu poszukiwań był bardziej uprzywilejowany niż inny. Jednakże niezmiernie istotne, a może nawet najważniejsze wydaje się współcześnie ujawnianie swego stosunku do istoty medium – fenomenu cywilizacyjnego i kulturowego jednocześnie, jakim jest fotografia. Fotografia srebrowa jest obszarem poszukiwań twórczych od przeszło 170 lat. Można by było w jej historii odnaleźć wybitnych artystów, takich jak Man Ray czy Zbigniew Dłubak, których intuicje i realizacje są pokrewne poszukiwaniom Z. Mackiewicza z okresu, w którym posługiwał się on klasyczną fotografią czarno – białą. Jego prace powstające od 2007 r. są odzwierciedleniem idei work in progress – pracą w toku – obrazem mniej lub bardziej dostrzeganych codziennych czynności, podczas których rodzi się refleksja na temat istoty zmian obrazowania w fotografii cyfrowej, której początki sięgają 1969 r. i zbiegają się niemal z datą urodzin Z. Mackiewicza.
Wtedy to naukowcy z USA -Willard Boyle i George Smith, laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 2009 r., zebrali dostępną im wiedzę i zakończyli prace nad matrycą CCD, detektorem światła będącym podstawą matrycy cyfrowego aparatu fotograficznego. Światło zostało uchwycone elektronicznie, zamiast na kliszy – napisano w uzasadnieniu jej przyznania. O istocie fotografii cyfrowej wiemy ciągle niewiele, jeszcze mniej o znaczeniu tego wynalazku dla możliwych kierunków sztuki XXI wieku. Założenie metodologiczne – redukcja treści umożliwiająca pracę nad formą przekazu, gdzie każdy fotogram jest wariantem możliwości fotografii jako tworzywa, przyniosło jasny i prosty styl foto-grafiki Zdzisława Mackiewicza.
Stanisław Jasiński
Zdzisław Mackiewicz
www.zdzislawmackiewicz.pl
Urodzony 11.09.1961 r. w Grudziądzu. Mieszka w Toruniu. Studia – Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dyplom z wyróżnieniem w 1988 roku w pracowni serigrafii prof. B. Przybylińskiego. Od 1992 roku pedagog na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Instytucie Artystycznym. Od 2004 w Zakładzie Grafiki w pracowni Grafiki Multimedialnej , którą obecnie prowadzi, / dr habilitowany sztuki w dyscyplinie artystycznej fotografia, profesor UMK /. Zorganizował 32 wystaw indywidualnych, brał udział w 66 wystawach zbiorowych tu i tam. Uprawia fotografię i grafikę. Realizacje fotograficzne: cykle “Blachy, szmaty, folie, papier…”, “Światła”, “Polaryzatory”, “Awers Rewers”,
“Awers Rewers – kalejdoskop”, “Obrotowe”, “Odwróceni – rewers”,“Odwróceni – awers XZ” . Realizacje graficzne: cykle “PL”, “Pad”.
Wernisaż 29 października, godz. 18:00
Wystawa potrwa do 13 listopada
Stara Galeria ZPAF
Pl. Zamkowy 8
Warszawa
